My lwy

Vikka Aleu

Troche wiecej niz lekko...

simba

(no i co nie podoba sie? jak tak to dlaczego to czytacieZ?)
-Dobrze teraz chodzcie juz do domu-powiedzial white.
-Ok-lwiątko pobieglo posluznie za tatą.

Hawaa

W domu lwiątka od razu położyły się spać.
Następnego dnia padal rzęsisty deszcz i Kimba nie wychodził z jaksini .
White powiedział że jeśli przestanie padać weieczorem mogą wyruszyc na małą wycieczkę.

simba

-Tato juz przestal padac?-pytal Kimba.
-CHyba jeszcze nie-powiedzial lew.

Hawaa

To poczekamy - rzekl White
Kiedy deszcz przestal padać , obas lwy wyruszyły na dlugą wycieczkę po sawannie.

Vitri

Niewiedzieli, że z ukrycia przygląda im się Zira i jej koleżanka Kamairi.
- Widzisz tych dwóch typów? - szepneła Zira.
- Tych białych? To ci którzy weszli na naszą ziemię? - zapytała Kama.
- Tak... trzeba sie ich pozbyć - Zira uśmiechnęła się zlowieszczo.

Tasha

Tymczasem lwy beztrosko sobie rozmawiały.
- Co będzie dzisiaj na obiad? - zapytał Kimba.

Hawaa

Nie wiem - odparł ojciec.
Co chcesz ...Może antylopka ? - spytał się syna
Ok , może być i to * Kimba się uśmiechnał.
Natomiast Zira z jej towarzyszką Kamą podkradały się do nichj.

Tasha

- Szykuj się do skoku...zaraz ich dopadniemy... - szepnęła Zira.
- Poczekaj! - zatrzymała ją Kama.
- Co jest?
- Spójrz tam. - lwica pokazała łapą na wzgórze, na którym majaczyły szczupłe sylwetki drobnych zwierząt.
- Króliki... - skrzywiła się Zira. - I co z tego?
- Nie! Popatrz tam trochę dalej!
Zira minęła niechętnym wzrokiem przycupnięte stadko królików i zatrzymała go na czymś, co było o wiele większe i wyglądało dużo groźniej. Lwica zbladła i cofnęła się.
- Nie...to niemożliwe... - szeptała sama do siebie.

kiara 0

jak dla mnie ta historia jest lekko świrnięta,ale spróbuję coś napisać:
To był wielki gepard! Zira i Kama natychmiast rzuciły się do ucieczki,lecz on ich chyba nawet nie spostrzegł,więc ukryły się za najbliższą skałą jaką zobaczyły.