My lwy

Tasha

Lew, który stanął nad dziurą był cały czarny, tylko grzywę miał białą.
- Poczekaj. - Powiedział do Vikki. - Spróbuję wam pomóc.
Vikka, lekko zdziwiona, podała Maroko gałąź i zaczęła ciągnąć. Wtedy poczuła, że lew z tyłu chwycił ją mocno obiema łapami i też ciągnie. Ciągnęli, ciągnęli i w końcu udało im się wydobyć Maroko z dziury. W tym momencie przybiegły inne lwy.
- Kashmir! - ucieszył się Heban. - Co ty tu robisz?
- Wyciągam piękne damy z dziur. - roześmiał się wesoło Kashmir, ale zaraz potem posmutniał. - Źle się u nas dzieje braciszku...
- Naprawdę? Opowiedz mi wszystko. Jak się czuje Henna? Czy nadal dowodzi lwim ruchem oporu?
- Henna nie żyje, zeszłej nocy zabili ją Krwiożercy.
- Moje kondolencje.
- Dzięki, ale to jeszcze nie wszystko. Cały ruch został rozgromiony, Jednooki jest ciężko ranny, musiałem nieść go całą drogę.
- Gdzie on teraz jest?
- Zostawiłem go przy wodopoju, aby nieco odpoczął.
- Czy ktoś jeszcze przyszedł z wami?
- Nie, przeżylismy tylko my dwaj. Niestety...
- To moja wina. - westchnął Heban. - Zakochałem się po uszy i na śmierć o was zapomniałem. Wybacz...
- Już trudno, pewnie i tak nie znalazłbyś tego mitycznego legrysoparta. A teraz może przedstawisz mi swoją rodzinę i przyjaciół? Powinniśmy też zająć się Jednookim, bo jest z nim bardzo źle.
Heban przedstawił Kashmirowi wszystkie lwy po kolei i pokazał swoje dzieci, a potem wszyscy poszli nad wodopój. Lew, który tam leżał był tak osłabiony, że nie mógł nawet wstać na ich widok. Tak jak Heban i Kashmir, miał białą grzywę i czarną sierść. Miał tylko jedno oko, w kolorze zielonym, które patrzyło na nich bezradnie i rozpaczliwie. Na całym ciele miał tyle ran, że wyglądał jakby go zaatakowało wielkie stado tygrysów. Kiedy Tasha go badała, pojękiwał z bólu.

Vitri

- Hej, pomyślałam sobie, że może pomożemy twojemu "stadu", Kashmir - powiedziala Vitri. Nie była tego pewna, ponieważ sami potrzebowali pomocy - czarne chmury wiszą nad przyszłością Lwiej Ziemi i królewskiego rodu.
- Niezły pomysł - powiedział Sacha, brat Vitri - ja chętnie sę do tego przyłączę.

Dena

W tym czasie Dena myślała o swej ziemi.-Może do niej wrócić?Może zostać przywódczynią?A może zostawić stado i niczym się nie matwić?-Sama nie wiedziała co zrobić.Nagle zauwarzyła obcego lwa.Okazalo się,że to jej brat Wif!!!Obaj zaczęli się przytulać.

Heban

Kiedy Kashmir usłyszał propozycję Vitri, potrząsnał przecząco grzywą.
- Tam nie ma nic do ratowania piękna pani. Jesteśmy po prostu inni od reszty stada, dlatego nas zniszczono. Nasz własny ojciec wystąpił przeciwko nam, bo nie jesteśmy tacy jak on.
- To nie nasza wina Kashmir. - powiedział Heban. - Po prostu nie umiemy być Krwiożercami i tyle.
- Wiem...ale nie mówmy już o tym. Nie powinno się mówić o złych rzeczach w towarzystwie takich uroczych dam.

Vitri

- Oj, przestań - jęknęła Vitri - widziałam w życiu wiele gorszych rzeczy - zamilkła...

A tak przy okazji - looknijcie, moja wersja historii o Nuce - [link widoczny dla zalogowanych]

Vivi

W tym momencie nadeszła Vivi i powiedziała do Kashmira kilka niezrozumiałych słów. Kashmir pokiwał łbem na znak, że wie o co chodzi, a potem wykonali razem kilka dziwnych gestów przednimi łapami. Inne lwy patrzyły się na nich zaskoczone.
- Witaj Kashmirze, starszy członku Bractwa Ognistego Serca, młodszy oficerze lwiego ruchu oporu o wolność i miłość na ziemi czarnych lwów, moja jedyna bratnia duszo na tym pustkowiu! - powiedziała Vivi.
- Witaj Vivianne, nowa strażniczko kocich dusz z rodu Nieśmiertelnych! - odpowiedział Kashmir, po czym położył jej łapę na swojej głowie. - Jestem na twoje rozkazy.
- W porządku Kashmir, dajmy już spokój tym ceremoniom. - uśmiechnęła się Vivi. - W tej chwili jesteś absolutnie wolny.
- O nie, nie! Ja chcę być twoim niewolnikiem!
- Przestań. Wstań i zachowuj się, bo wszyscy na nas patrzą.
Kashmir wstał i polizał łapę Vivi.
- Gratulacje ze zdobycia amuletu!
- Cii...Jak zwykle musisz gadać tak, żeby wszyscy o nas wiedzieli. Bractwo nie lubi rozgłosu.
- O czym wy mówicie? - zdziwiła się Dena.
- Ty go znasz? - spytał Simba.
- Jakie Bractwo? - chciała wiedzieć Vitri.
- Przykro mi moi mili. - powiedziała spokojnie Vivi. - Ale muszę wymazać wam z pamięci ostatnie kilka minut. Babcia nie byłaby zadowolona, gdyby usłyszała, że wszyscy tu o nas wiedzą, a Sekua z pewnością zaatakuje...
- Nie rób tego Vivi. - powiedziała Maroko. - Ja znam wasze Bractwo i zapewniam, że wszyscy tutaj umieją dochować tajemnicy.
- Jeśli nie dochowacie, bedzie z nami źle. - powiedziała krótko Vivi. - Kashmir, chodź ze mną! - zawołała na czarnego lwa.
Kiedy Kashmir poszedł za Vivi, wśród lwów zapanowała pełna napięcia cisza...

Dena

Nagle Dena pokazala Medalion Haosu.
-Nawet jeśli Vivi to zrobi,to moc Medalionu mnie obroni...
-Ern...Siostro muszę ci coś pokazać...-Wif s pośrud gęstej grzywy odsłonił kolejny Medalion Haosu!!!A w dodatku był cały czarny!

Maroko

Tylko żeby mi nie bło , że teraz wszyscy będą mieli amulety i magiczne moce!!

Maroko znała bractwo, do którego należała Vivi, bo kiedyś sama do niego należała, ale odeszła.Potem trafiła do stada na lwiej ziemi.Poznała Kavara i razem założyli swoje stado.Ale nie chciała o tym rozmawiać i nie chciałą nawet nic mówić o bractwie.Gdy ktoś o nie pytał, zmieniała temat.

Vikka Aleu

(Ps. Ja mam magiczny szmaragd xD)

Vikka wspięła się na drzewo i rozmyślała o Bractwie.
- O czym tak myślisz? - spytała Dena.
- O niczym... - lwica odwróciła się tyłem do Deny i wyciągnęła szmaragd.
- Co to jest? - pytała ciekawska Dena.
- Zwykły wisiorek - odpowiedziała Vikka.
- Skąd go masz? - dalej wypytywała ciekawska Dena.
- Skądś... - Vikka zaczęła się denerwować.

Vitri

- Więc wszyscy mamy swoje "magiszne" strony - powiedziala Vitri -nie jestem zwykłą lwicą. Jestem larko, czyli lwem takim jak Seto. Pamiętasz Maroko, jak ci kiedyś o nim opowiadałam?
- Tak - odpowiedziałą posłusznie lwica.
- A więc i ja jestem jak on - ciągnęła Vitri - jestem strażniczką Cosmo Canyon (coś w stylu Kanionu Kosmo).