My lwy

Vivi

A ja mam taki pomysł, że:

Nagle zerwał się wielki wicher i pozrywał lwom z szyi wszystkie naszyjniki. Naszyjniki poszybowały wysoko w górę i znikły gdzieś za chmurami, a lwy były od tej pory normalnymi zwykłymi lwami bez żadnych magicznych mocy.

Co wy na to?

Dena

To niemożliwe!!!Mój Medalion Haosu tak jest przymocowany do mojej szyji,że go nieda się ściągnąć!

Vivi

No to róbcie jak chcecie, w każdym razie ja od tej pory będę normalna i będę uczyć polować wszystkie dorastające lwiczki Smile

Vikka Aleu

Ja też zostanę normalna, uznaję to, co napisała Vivi i kontynuuję opowiadanie ;)

Vikka spojrzała ostatni raz na swoj amulet lecący w powietrzu.
- Koniec z magią - szepnęła.
- Nie, to niemożliwe!!! - krzyczała Dena goniąc za medalionem.
- Nie rozpaczaj, ja już dawno się z tym pogodziłam - powiedziała Vikka.
- Nie, ja chcę spowrotem mój medalion!

Dena

Dena była zrozpaczona.
-To honor moich przotków i rodziny!sewvfyaewfu!-Madalion znowu przyczepił się jej do szyji.-Skoro koniec z magią,to blokuję zaklęcia!sduia fgaweyigfdruifb ydsagf!!!!Koniec z magią.-Dena uciekła na Zlą ziemie.

Vikka Aleu

Vikka popatrzyla chwilę na biegnącą Denę.
- Hmm, idę sobie. Nic tu po mnie - powiedziała i poszła w kierunku zachodnim.
Vikka szła nocami i dniami. Była wyczerpana. Nie wiedziała co dzieje się na ziemiach Maroko. Nie wiedziała też, czemu opuściła swój dom. Myślała i myślała, szła i szła. W końcu była jednak zbyt wyczerpana żeby iść. Upadła i zasnęła na obcej, wysuszonej przez słońce ziemi.

Tasha

Minęło trochę czasu i lwiątka powoli zaczęły dorastać. Z pulchnych brzdąców zrobiły się smukłe nastolatki, żadne przygody i akcji. Ponieważ każdy ognisty temperament trzeba jakoś rozładować, Vivi postanowiła uczyć młodzież polowania i chodzić z nimi na dalekie wyprawy. Była wymagająca, ale jednocześnie sprawiedliwa, a podrośnięte lewki bardzo ją polubiły. Po wszystkich ostatnich przejściach znowu zaczęło się układać.

Niestety u tygrysów także. Lwy nie wiedziały, że Sekua ma trzech synów, ukrytych głęboko w lesie. Kiedy widzieli się z nim po raz pierwszy, jego dzieci dopiero co się narodziły, a on postanowił wywalczyć dla nich Lwią Ziemię. Stąd te wszystkie ataki i nasyłani po kolei wrogowie. Teraz jego synowie byli już prawie dorośli i ojciec osobiście przygotowywał ich do nadchodzącej bitwy.
- Teraz, kiedy już podrośliście, mogę opracować nowy plan zniszczenia lwów. - mówił. - Po pierwsze musimy mieć szpiegów, aby znaleźli wszystkie słabe punkty naszych wrogów. A potem tron Lwiej Ziemi będzie nasz!

W tym samym czasie, kiedy Sekua przemawiał do synów, Vivi urodziła się córka. Lwiątko było śliczne i wyglądało dokładnie tak jak jego mama. Wszyscy się z tego bardzo cieszyli. Tylko Heban był czegoś markotny.

Vikka Aleu

Tymczasem koło dawnej jaskini Vikki siedziała Dena i myślała gdzie może być teraz Vikka.
- Hej Dena - powiedziała Maroko.
- O, cześć Maroko. - powiedziala Dena.
- Wciąż tęsknisz za Vikką?
- Trochę, ale nie rozumiem dlaczego ona odeszła. Czy było jej z nami źle?

Dena

-Może...-MAroko usiadła kolo Deny.
-Nie mam zaufania do twojego Medalionu...-Maroko nie była zadowolona,że Dena nosi coś takiego.
-Phi...-Dena wyszła z jaskina i uciekła do swego stada.Maroko myślała,że odeszla.

Vikka Aleu

Nagle przed Maroko stanęła jakaś lwica. Miała czarną grzywę, i warkocz. Sierść miała jasną brązową. była obwieszona różnymi ozdobami.
- Kim ty jesteś? - spytała Maroko.
- Hmmm, znasz mnie. Przypomnij sobie.
- Nigdy Cię nie widziałam!
- Kiedyś była tu lwica o imieniu Vikka, ale odeszła.
- Tak, ale ty nie jesteś nią.
- Jestem, po prostu na mojej drodze stanęła... a nie ważne. Po prostu zmieniłam się. Trochę...