 Wysłany: Sob 16:58, 17 Lut 2007 Temat postu: |
|
| I co? Beznadziejne? | |
| Wysłany: Sob 16:51, 17 Lut 2007 Temat postu: |
|
| tak , ja:) | |
| Wysłany: Sob 15:29, 17 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Czyta to ktoś w ogóle?! | |
| Wysłany: Pią 20:03, 16 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Ciąg dalszy na moim blogu: http://lionking-przed-i-po.blog.onet.pl/
Proszę o komentarze!!! |
|
| Wysłany: Czw 20:16, 01 Lut 2007 Temat postu: |
|
| Z najnowszymi postaciami tak właśnie zrobiłam. | |
| Wysłany: Czw 20:14, 01 Lut 2007 Temat postu: |
|
| *do wszystkich* Słuchajcie !!!
Jak chcecie mieć imiona pasujące do charakteru postaci to przetłumaczcie je na angielski i wpiszcie to na stronie : http://www.yale.edu/swahili/ tam jest słownik angielsko - siwachilijski. A to mój mały słowniczek : -Ahadi-porozumnienie,zobowiązanie, -Uru-diament, -Taka-rupieć,chcieć, -Zira-niechęć,uraza,nienawiść, -Sarabi-miraż,fatamorgana, -Simba-lew, -Kovu-blizna :  ,
-Nuka-smród,mdłości, -Shetani-demon,diabeł, -Rafiki-przyjaciel, -Pumba-piłka,bryła,paczka (coś dużego  ).
Może być ?? (ma się te wiedzę !! ). czy on jest dobry ?? |
|
| Wysłany: Czw 20:08, 01 Lut 2007 Temat postu: |
|
Simba i Dena muszę was ostrzec, że Rysownik i kiara 0 nienawidzą miłości i mogą wam dokuczyć jak będziecie ją sobie otwarcie okazywać, mi już dokuczyli.  |
|
| Wysłany: Śro 19:17, 31 Sty 2007 Temat postu: |
|
SIMBUŚ!!!!!!!!!!!!!!!!!Wróciłeś!*Rzuca się na lwa*Dobra,koniec offopu czekam na ciąg dalszy  |
|
| Wysłany: Śro 16:59, 31 Sty 2007 Temat postu: |
|
| to jest świetne proszę o C.D.N !! | |
| Wysłany: Pon 17:20, 29 Sty 2007 Temat postu: |
|
| 9 - "Nieposłuszeństwo i Ratunek"
Od narodzin lwiątek minęło kilka tygodni. Były teraz pełne energii i zapału do zabawy. Mały Ahadi nie mógł usiedzieć w miejscu, ciągle wpadał wciąż na nowe pomysły na zabawy, które nieraz mogły się źle skończyć. Przykładem takiej zabawy było na przykład zaczepianie antylop gnu i jak najszybsze oddalanie się od nich. Do głupich zabaw zawsze przyłączał się Hadharani, który z powodu braku lepszej rozrywki zrobiłby wszystko byleby zabić nudę. Był on bardzo nieśmiały i rzadko okazywał innym swoje emocje. Aushi miała często wątpliwości, co do tego, czy aby na pewno brat nie wpędzi jej w tarapaty. Pewnego radosnego, słonecznego dnia, gdy razem sobie spacerowali Ahadiego nagle olśniło: - Wiem! Mam fajny pomysł na zabawę! Chodźmy do Krwawego Wąwozu! - Ahadi, ale wąwóz prowadzi do Złej Ziemi! A mama mówiła, że nie wolno tam chodzić! - natychmiast zaprotestowała Aushi. - Oj! Nie bądź taka święta! Co się nam może stać? Poza tym my idziemy do Wąwozu a nie na Złą Ziemię. A ty co o tym myślisz Hadhariani? - Ommm... No nie wiem. Mnie jest to obojętne... - odpowiedział lewek. - Zobaczysz będziesz miał kłopoty, Ahadi! - przestrzegła brata lwiczka. - Ty też! No dobra idziemy! Aushi już chciała zrezygnować z wycieczki, ale przerażona myślą, że resztę popołudnia mogłaby spędzić sama, postanowiła iść razem z bratem. Ruszyli, szli powoli, mały książę nie mógł się powstrzymać od straszenia siostry opowieściami o Krwawym Wąwozie. Krwawym nazwano go ze względu na to, że to w nim zginął król Raldin. Lwiątka jednak o tym nie wiedziały. -... Potem zmienili się w kości, a hieny sobie poszły! - Ahadi dalej straszył siostrę opowieściami. - Ahadi przestań! To jest głupie! - wykrzyknęła księżniczka. Nim książę zdążył cokolwiek powiedzieć, zauważyli, że stoją przed "bramą" do wąwozu. Na ten widok Ahadi ucieszył się niezmiernie, natychmiast przebiegł przez wrota i zawołał do siostry. - Widzisz, jestem w wąwozie i nic mi się nie stało! - Jeszcze zobaczymy! Po chwili wszyscy znaleźli się za bramą. Szli rozglądając się, księciu w oczy od razu rzuciły się kości martwych zwierząt. Natychmiast podbiegł w ich stronę i zaczął się nimi bawić. Aushi już chciała to przerwać, gdy nagle wszyscy usłyszeli głośne lamentowanie. Lwiczka zapytała brata: - C-Co, co to jest? - Nie wiem, chodźcie, zobaczymy - "nakazał" lewek. Szli w stronę od, której dobiegał płacz. Gdy podeszli dość blisko, ukryli się za dużą skałą i obserwowali. Zauważyli małego dzioborożca, zalanego łzami, rozpaczał on nad szkieletami dwóch dorosłych ptaków. Jękom i lamentom nie było końca. Nagle z ciemności wyłoniły się 2 pary wstrętnych, żółtych ślepi, po chwili pokazali się też ich właściciele - dwie dorosłe hieny. Obie śmiały się perfidnie, wkrótce jedna z nich odezwała się: - No, no. Była już wyżerka z dwóch dużych, czas na tego malucha! Zostaw go! Ty.... - poderwał się Ahadi, który po chwili zaczął bardzo żałować tego co zrobił. - O! Widzę, że dziś najemy się do syta, i to wszyscy! - uradowała się hiena. - Tylko spróbuj! - odezwał się znajomy głos i zaraz wielki lew rzucił się na hieny. To król Mohatu, sprał napastników na kwaśne jabłko, po czym zwrócił się do swych dzieci: - Ile razy Wam powtarzałem, że tu jest niebezpiecznie?! Mogliście skończyć jak te dwa dzioborożce!!! - Przepraszamy tato, ale skąd tu się wziąłeś? - zapytali chórem Aushi i Ahadi. - Rafiki was widział i opowiedział mi co zamierzacie! Macie szczęście, że był w pobliżu! - rzekł Mohatu. - Przepraszam ja... - odezwał się dzioborożec. - Hmmm?- zaciekawił się król. - Czy m-mogę i-iść z Wami? - Cóż, dobrze, myślę, że możesz nam się przydać. - Och! Dziękuję, dziękuję! - dzioborożec rzucił się na ziemię i zaczął całować ziemię. - Jak się nazywasz? - zapytał król. - Zazu, do usług mój panie! Po chwili wszyscy ruszyli w drogę powrotną do domu. |
|